Με τα νεότερα εμφυτεύματα και τις βελτιωμένες χειρουργικές τεχνικές η πλειοψηφία των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε αντικατάσταση του γόνατος διατηρούν την πρόσθεση για 15 έως 20 έτη, και μερικές φορές για μια ζωή. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν μία ή περισσότερες αναθεωρήσεις, ιδίως εάν η αρχική χειρουργική επέμβαση έχει γίνει σε νεαρή ηλικία και ο ασθενής έχει επιλέξει ένα πολύ δραστήριο τρόπο ζωής. Μια αρθροπλαστική γόνατος μπορεί να αποτύχει για διάφορους λόγους όπως:
Χαλάρωση
εφαρμόζονται για πρώτη φορά τα μεταλλικά και πλαστικά εμφυτεύματα για να αντικαταστήσουν την φθαρμένη άρθρωσης, τοποθετούνται με σκοπό να παραμείνουν σταθερά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα εμφυτεύματα είτε σταθεροποιούνται με την χρήση μιας ειδικής ρητίνης που λέγεται οστικό τσιμέντο ή αρχικά ενσφηνώνονται μέσα στο οστό και στην συνέχεια το οστό αναπτύσσεται μέσα στην επιφάνεια τους. Ωστόσο , η τριβή που αναπτύσσεται μεταξύ των αρθρικών επιφανειών των εμφυτευμάτων καθώς αυτές κινούνται η μια πάνω στην άλλη προκαλεί την φθορά τους η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μικροσκοπικών σωματίδιων. Αυτά τα σωματίδια συσσωρεύονται γύρω από την άρθρωση. Σε μια διαδικασία που ονομάζεται άσηπτη χαλάρωση, οι δεσμοί του εμφυτεύματος με το οστό καταστρέφονται στην προσπάθεια του οργανισμού να απομακρύνει τα σωματίδια φθοράς. Όταν η πρόσθεση χαλαρώνει, ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει πόνο, παραμόρφωση ή αστάθεια. Καθώς ο οργανισμός απομακρύνει τα σωματιδίων φθοράς καταστρέφει και το φυσιολογικό οστό. Αυτή η διαδικασία αποδυναμώνει το οστό, το οποίο μπορεί να υποστεί ακόμα και κάταγμα, και θέτει σε αμφισβήτηση την επιτυχία της αναθεώρησης. Στην περίπτωση αυτή, κατά την αναθεώρηση θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί το οστικό έλλειμμα και στην συνέχεια να εμφυτευθεί νέα πρόθεση. Άσηπτη χαλάρωση είναι ο πιο κοινός λόγος αποτυχίας μιας αρθροπλαστικής.
Λοίμωξη
Η μόλυνση είναι μια άλλη αποτυχίας του εμφυτεύματος. Τα μεγάλα μεταλλικά και πλαστικά εμφυτεύματα χρησιμεύουν ως επιφάνειες πάνω στις οποίες τα βακτήρια αρέσκονται να εναποτίθενται. Επιπλέον, οι χειρουργημένοι ιστοί έχουν διαταραγμένη παροχή αίματος , η οποία μπορεί να μην είναι επαρκής για την καταπολέμηση μιας λοίμωξης. Ακόμη και αν τα εμφυτεύματα παραμένουν καλά στερεωμένα , ο πόνος , το πρήξιμο και η εκροή κάνουν συχνά αναγκαία την αναθεώρησης. Ο κίνδυνος μόλυνσης μετά από μια αρθροπλαστική με τις σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές είναι περίπου 1%. Αυτός είναι μεγαλύτερος σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς η σε ασθενείς με αναθεώρηση.
Αστάθεια
Η αστάθεια συμβαίνει όταν οι δομές των μαλακών ιστών γύρω από το γόνατο δεν είναι σε θέση να παρέχουν την απαραίτητη σταθερότητα για την σωστή λειτουργία του γόνατος κατά την ορθοστάτηση ή την βάδιση. Η αστάθεια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της αυξημένης χαλάρωση των μαλακών μορίων (χαλαρότητα), η κακής τοποθέτησης της πρόσθεσης. Ο πόνος και την αίσθηση της «αστάθειας» του γόνατος απαιτούν χειρουργική διόρθωση δηλαδή αναθεώρησης.
Κάταγματα
Ο τύπος και η έκταση του κατάγματος καθορίζει το εάν θα απαιτηθεί αναθεώρηση. Ένα περιπροθετικό κάταγμα (κατάγματα γύρω από τη πρόθεση) που διαταράσσει τη στερέωση ή τη σταθερότητα του εμφυτεύματος απαιτεί αναθεώρησης της πρόθεσης.
Άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τον ασθενή
φθοράς του πολυαιθηλενίου είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η χαλάρωση της πρόθεσης να επέρχεται πιο γρήγορα και συνεπώς αυτές οι κατηγορίες ασθενών να έχουν υψηλότερα ποσοστά αναθεώρησης.
Οι ασθενείς των οποίων η κύρια χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται για φλεγμονώδη αρθρίτιδα (πχ ρευματοειδή) έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για χαλάρωση ειδικά αν δεν γίνει σωστή επιλογή τεχνικής και υλικών.
.png)
Γιατί μια αρθροπλαστική πρέπει να αναθεωρηθεί; 